İçeriğe atla

Yirmi Dördüncü Mektup/en: Revizyonlar arasındaki fark

"There is no god but God, the Sovereign, the Truth, the Evident;" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
("And there is nothing but it glorifies Him with praise.(17:44)" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("There is no god but God, the Sovereign, the Truth, the Evident;" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
292. satır: 292. satır:
'''The First Sort of Supplication:'''This is the tongue of latent ability. Through it all seeds and grains supplicate the All-Wise Creator, saying: “Make us grow! Make our tiny truths  sprout and transform us into the mighty reality of a tree, so that we may display the elaborate embroideries of Your names!”
'''The First Sort of Supplication:'''This is the tongue of latent ability. Through it all seeds and grains supplicate the All-Wise Creator, saying: “Make us grow! Make our tiny truths  sprout and transform us into the mighty reality of a tree, so that we may display the elaborate embroideries of Your names!”


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Another  sort  of  supplication through the  tongue  of  latent  ability is  this: the gathering together of causes is a supplication for the creation of the effect. That is to say, the causes  take  up a position whereby they resemble a tongue of disposition through which they  beseech  the effect  from the All-Powerful One of Glory. For example, water, heat, earth, and light take up positions around a seed, and their doing this constitutes a tongue of supplication which says: “O Our Creator, make this seed into a tree!” For the tree, a wonderful miracle of power, cannot be attributed to those unconscious, lifeless, simple substances; that  would be impossible. This means the coming together of causes is a sort of supplication.
Hem şu istidat lisanıyla dua nevinden birisi de şudur ki: Esbabın içtimaı, müsebbebin icadına bir duadır. Yani esbab bir vaziyet alır ki o vaziyet bir lisan-ı hal hükmüne geçer ve müsebbebi Kadîr-i Zülcelal’den dua eder, isterler. Mesela su, hararet, toprak, ziya bir çekirdek etrafında bir vaziyet alarak o vaziyet bir lisan-ı duadır ki: “Bu çekirdeği ağaç yap, yâ Hâlık’ımız!” derler. Çünkü o mu’cize-i hârika-i kudret olan ağaç; o şuursuz, camid, basit maddelere havale edilmez, havalesi muhaldir. Demek içtima-ı esbab bir nevi duadır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">