İçeriğe atla

Yirmi Dokuzuncu Mektup/el: Revizyonlar arasındaki fark

"Ιδού, η νηστεία του Ένδοξου Ραμαζάν είναι ένα κλειδί για μια πραγματική και αγνή, μεγαλοπρεπή και ευρύ ευχαριστία. Διότι, τις υπόλοιπες στιγμές που οι περισσότεροι άνθρωποι δε βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης, αν δε νοιώσουν την πραγματική πείνα, δεν..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
("Ορίστε, η ευχαρίστηση προς Αυτόν, γίνεται με την αναγνώριση ότι τα αγαθά προέρχονται ευθέως από Αυτόν, με την εκτίμηση της αξίας των αγαθών και με τη διαίσθηση της ανάγκης που έχει κανείς για τα αγαθά αυτά." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("Ιδού, η νηστεία του Ένδοξου Ραμαζάν είναι ένα κλειδί για μια πραγματική και αγνή, μεγαλοπρεπή και ευρύ ευχαριστία. Διότι, τις υπόλοιπες στιγμές που οι περισσότεροι άνθρωποι δε βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης, αν δε νοιώσουν την πραγματική πείνα, δεν..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği
415. satır: 415. satır:
Μια από τις πολλές  εμβρίθειες τις νηστείας του Ένδοξου Ραμαζάν είναι σχετικά με την επιμόρφωση του ίδιου του ατόμου (του Νάφς) του ανθρώπου:
Μια από τις πολλές  εμβρίθειες τις νηστείας του Ένδοξου Ραμαζάν είναι σχετικά με την επιμόρφωση του ίδιου του ατόμου (του Νάφς) του ανθρώπου:


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Ο εαυτός του ανθρώπου (το Ναφς) θέλει να είναι ελεύθερος και άνετος και έχει αυτή την αντίληψη. Και μάλιστα, επιθυμεί εκ γενετής μια υποθετική θεότητα και να ενεργεί κατά το κέφι του, αδέσποτα. Δε θέλει να σκέφτεται ότι ανατρέφεται με απεριόριστα αγαθά. Ιδίως, αν έχει περιουσία και δύναμη, και αν έχει βοηθήσει και η απερισκεψία, τα κατάσχει ολοσχερώς, όπως τον κλέφτη, και καταπίνει σαν ζώο τα αγαθά του Αλλάχ.
Nefis, kendini hür ve serbest ister ve öyle telakki eder. Hattâ mevhum bir rububiyet ve keyfe-mâyeşa hareketi, fıtrî olarak arzu eder. Hadsiz nimetlerle terbiye olunduğunu düşünmek istemiyor. Hususan dünyada servet ve iktidarı da varsa, gaflet dahi yardım etmiş ise bütün bütün gasıbane, hırsızcasına nimet-i İlahiyeyi hayvan gibi yutar.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Έτσι λοιπόν, στο Ένδοξο Ραμαζάν, από τον πλουσιότερο έως τον πιο φτωχό, ο εαυτός (το Ναφς) ολονών κατανοεί ότι δεν είναι ο ίδιος ιδιοκτήτης, είναι δημιούργημα του Αλλάχ, δεν είναι ελεύθερος, είναι δούλος  Του. Αν δε διαταχθεί, δεν μπορεί να κάνει ούτε την πιο απλή κίνηση, δεν μπορεί να απλώσει το χέρι του στο νερό. Και γι’ αυτό έρχεται σε ρήξη η υποθετική του θεότητα, παίρνει τη συμπεριφορά του δούλου και έρχεται στο πραγματικό του καθήκον, την ευχαριστία.
İşte ramazan-ı şerifte en zenginden en fakire kadar herkesin nefsi anlar ki kendisi mâlik değil, memlûktür; hür değil, abddir. Emir olunmazsa en âdi ve en rahat şeyi de yapamaz, elini suya uzatamaz diye mevhum rububiyeti kırılır, ubudiyeti takınır, hakiki vazifesi olan şükre girer.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">