İçeriğe atla

On Üçüncü Lem'a/en: Revizyonlar arasındaki fark

"Another of Satan’s cunning wiles is to prevent man admitting his faults in order to close up the way of seeking forgiveness and taking refuge with God. He also incites the egotism of the human soul, so that the soul defends itself like a lawyer, quite simply acquitting itself of all fault." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
("==TWELFTH INDICATION==" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("Another of Satan’s cunning wiles is to prevent man admitting his faults in order to close up the way of seeking forgiveness and taking refuge with God. He also incites the egotism of the human soul, so that the soul defends itself like a lawyer, quite simply acquitting itself of all fault." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
 
(Aynı kullanıcının aradaki diğer 13 değişikliği gösterilmiyor)
282. satır: 282. satır:
The successes the people of misguidance have achieved  and the power they display and their victories over the people of guidance show that they rely on some power and truth. This means either that the people of guidance possess some weakness, or that the misguided possess some truth?
The successes the people of misguidance have achieved  and the power they display and their victories over the people of guidance show that they rely on some power and truth. This means either that the people of guidance possess some weakness, or that the misguided possess some truth?


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The Answer:''' God forbid, neither do they possess any truth, nor do the people of truth have any weakness. But regretably some of the ordinary people who are short-sighted and unreasoning become doubtful and hesitant, and harm comes to their belief.
'''Elcevap:''' Hâşâ! Ne onlarda hakikat var, ne ehl-i hakta zaaf vardır. Fakat maatteessüf kāsıru’n-nazar muhakemesiz bir kısım avam tereddüde düşüp vesvese ediyorlar, akidelerine halel geliyor.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
For they say: If the people of truth had possessed complete truth and reality, they should not have  suffered defeat and abasement to this degree. For the truth is powerful. According to the fundamental principle “Truth is exalted and shall not be overcome,”(*<ref>*See, Bukhari, Jana’iz, 79: “al-Islam ya’lu wa la yu’la.”</ref>) power  lies  in  truth.  If  the  people of misguidance had not possessed a true power and point of support, they could not have predominated over the people of truth and triumphed to this extent.
Çünkü diyorlar: “Eğer ehl-i hakta tam hak ve hakikat olsaydı bu derece mağlubiyet ve zillet olmamak gerekti. Çünkü hakikat kuvvetlidir. اَل۟حَقُّ يَع۟لُو وَلَا يُع۟لٰى عَلَي۟هِ olan kaide-i esasiye ile kuvvet haktadır. Eğer o ehl-i hakka mukabil galibane gelen ehl-i dalaletin hakiki bir kuvveti ve bir nokta-i istinadı olmasaydı bu derece galibiyet ve muvaffakiyet olmamak lâzım gelecekti?
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The Answer:''' As is proven in the above Indications, the defeat of the people of truth does not arise from lack of power and absence of truth, and as is also proven, the people of  misguidance’s victory does not spring from their power and capacity and their having some source of support. Hence, the answer to this question is all the above Indications; here we shall only point out a number of the tricks and weapons they employ, as follows:
'''Elcevap:''' Ehl-i hakkın mağlubiyeti kuvvetsizlikten, hakikatsizlikten gelmediği, sâbık işaretlerle kat’î ispat edildiği gibi; ehl-i dalaletin galebesi kuvvetlerinden ve iktidarlarından ve nokta-i istinad bulmalarından gelmediği, yine o işaretlerle kat’î ispat edildiğinden bu sualin cevabı, sâbık işaretlerin heyet-i mecmuasıdır. Yalnız burada desiselerinden ve istimal ettikleri bir kısım silahlarına işaret edeceğiz. Şöyle ki:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
I myself have frequently observed that mischief-makers, who form ten per cent, defeat the righteous, who form ninety per cent. I used to be astonished and curious. Investigating, I understood certainly that their victory  results not from power, but from corruption, baseness, destruction, taking advantage of differences among the people of truth, sowing conflict among them, from playing on their weak traits of character and grafting them with such traits, and exciting the emotions of the soul and personal hatred, and through working the evil capacities in human nature which are like mines of corruption, and through hypocritically flattering the soul’s tyranny in the name of fame and glory, and through everyone fearing their unfeeling  destruction. By means of diabolical machinations like  these, they temporarily triumph over the people of truth.
Ben kendim mükerreren müşahede etmişim ki: Yüzde on ehl-i fesat, yüzde doksan ehl-i salahı mağlup ediyordu. Hayretle merak ettim, tetkik ederek kat’iyen anladım ki o galebe kuvvetten, kudretten gelmiyor, belki fesattan ve alçaklıktan ve tahripten ve ehl-i hakkın ihtilafından istifade etmesinden ve içlerine ihtilaf atmaktan ve zayıf damarları tutmaktan ve aşılamaktan ve hissiyat-ı nefsaniyeyi ve ağraz-ı şahsiyeyi tahrik etmekten ve insanın mahiyetinde muzır madenler hükmünde bulunan fena istidatları işlettirmekten ve şan ve şeref namıyla riyakârane nefsin firavuniyetini okşamaktan ve vicdansızca tahribatlarından herkes korkmasından geliyor. Ve o misillü şeytanî desiseler vasıtasıyla muvakkaten ehl-i hakka galebe ederler.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
But in accordance with the verse, And the end is [best] for the righteous,(7:128) and the rule, “Truth is exalted and shall not be overcome,” in addition to its  not yielding  any significant benefit for them, their temporary triumph will lead to their earning Hell for themselves and Paradise for the people of truth.
Fakat وَال۟عَاقِبَةُ لِل۟مُتَّقٖينَ sırrıyla اَل۟حَقُّ يَع۟لُو وَلَا يُع۟لٰى عَلَي۟هِ düsturuyla onların o muvakkat galebeleri, menfaat cihetinden onlar için ehemmiyetsiz olmakla beraber, cehennemi kendilerine ve cenneti ehl-i hakka kazandırmalarına sebeptir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Thus, because  in misguidance  those  without  power  appear  powerful and  the insignificant win fame, they take up a position opposed to the people of truth. In this way conceited, fame-seeking, hypocritical people demonstrate their power although it has little substance and win a position for themselves through intimidating others and causing harm; they are seen and attention is drawn to them, and the destruction of which they are the cause, not  through power and ability, but through omission and failure to act, is attributed to them and they become talked about. Just like the person obsessed with fame who defiled a place of worship so that everyone would talk about him. Even if it meant being execrated, so long as he was talked about, his worship of fame made it appear desirable to him. The case became proverbial.
İşte dalalette, iktidarsızlar muktedir görünmeleri ve ehemmiyetsizler şöhret kazanmaları içindir ki hodfüruş, şöhret-perest, riyakâr insanlar ve az bir şeyle iktidarlarını göstermek ve ihafe ve ızrar cihetinden bir mevki kazanmak için ehl-i hakka muhalefet vaziyetine girerler. Tâ görünsün ve nazar-ı dikkat ona celbolunsun. Ve iktidar ve kudretle değil belki terk ve ataletle sebebiyet verdiği tahribat ona isnad edilip ondan bahsedilsin. Nasıl ki böyle şöhret divanelerinden birisi, namazgâhı telvis etmiş tâ herkes ondan bahsetsin. Hattâ ondan lanetle de bahsedilmiş de şöhret-perestlik damarı kendisine bu lanetli şöhreti hoş göstermiş diye darb-ı mesel olmuş.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
O wretched man created for the eternal realm and enamoured of this transient world! Study closely the meaning of the verse, And neither heaven nor earth shed a tear over them,(44:29) and heed it. Look, what does it say? With its explicit meaning it says: “When the people of misguidance die, the heavens and earth, which are connected with man, do not weep over them, that is, they are pleased at their deaths.”
Ey âlem-i beka için yaratılan ve fâni âleme müptela olan bîçare insan! فَمَا بَكَت۟ عَلَي۟هِمُ السَّمَٓاءُ وَ ال۟اَر۟ضُ âyetinin sırrına dikkat et, kulak ver! Bak ne diyor? Mefhum-u sarîhiyle ferman ediyor ki: “Ehl-i dalaletin ölmesiyle insan ile alâkadar olan semavat ve arz, onların cenazeleri üstünde ağlamıyorlar, yani onların ölmesiyle memnun oluyorlar.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
While with its implied meaning, it  says: “The  heavens and  earth weep  over the bodies of the people of guidance when they die; they do  not want them to depart.” For all the universe is connected with the people of belief and its beings are happy with them. For by virtue of their belief they know the Creator of the  Universe, so appreciate the universe’s value, and respect and love it. They do not nurture implicit enmity and contempt for it like the people of misguidance.
Ve mefhum-u işarîsiyle ifade ediyor ki: “Ehl-i hidayetin ölmesiyle semavat ve arz, onların cenazeleri üstünde ağlıyorlar, firaklarını istemiyorlar.” Çünkü ehl-i iman ile bütün kâinat alâkadardır, ondan memnundur. Zira iman ile Hâlık-ı kâinat’ı bildikleri için kâinatın kıymetini takdir edip hürmet ve muhabbet ederler. Ehl-i dalalet gibi tahkir ve zımnî adâvet etmezler.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
O man, think! You are bound to die. If you follow your soul and Satan, your neighbours, and even your relations, will be happy at being delivered from you. But if saying, “I seek refuge with God from Satan the Accursed,” you follow the Qur’an and the  Merciful  One’s  Beloved  (UWBP),  then  in  accordance  with  your  degree  the heavens and earth and all beings will be sorry at your parting, and in effect weep. Mourning in elevated fashion and  giving you a splendid send-off, they will indicate that you will have a good welcome in the world of eternity according to your degree, when you enter it through the door of the grave.(*<ref>*See, Tirmidhi, Qiyama, 26 (2460); Ibn Maja, Zuhd, 31; Musnad, ii, 364; vi, 140.</ref>)
Ey insan, düşün! Sen alâküllihal öleceksin. Eğer nefis ve şeytana tabi isen senin komşuların, belki akrabaların senin şerrinden kurtulmak için mesrur olacaklar. Eğer اَعُوذُ بِاللّٰهِ مِنَ الشَّي۟طَانِ الرَّجٖيمِ deyip Kur’an’a ve Habib-i Rahman’a tabi isen o vakit semavat ve arz ve mevcudat, herkesin derecesine nisbeten, senin derecene göre senin firakından müteessir olup manen ağlarlar. Ulvi bir matem ile ve haşmetli bir teşyi ile kabir kapısıyla girdiğin beka âleminde senin derecene nisbeten senin için bir hüsn-ü istikbal var olduğuna işaret ederler.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="On_Üçüncü_İşaret"></span>
== On Üçüncü İşaret ==
==THIRTEENTH INDICATION==
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
This consists of three points.
Üç noktadır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Birinci_Nokta:"></span>
=== Birinci Nokta: ===
===First Point:===
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
One of Satan’s most cunning wiles is to deceive people with narrow  minds, short views, and constricted hearts concerning the immensity of the truths of belief. He says: “It is said that a single Being directs and administers within His dominicality all particles and planets and stars and all the other beings and all their states. How can a person believe in such an immense and extraordinary matter? How can it be contained in the heart? How can the mind accept it?” He awakens a feeling of denial in respect of human impotence.
Şeytanın en büyük bir desisesi: Hakaik-i imaniyenin azameti cihetinde dar kalpli ve kısa akıllı ve kāsır fikirli insanları aldatır, der ki: “Bir tek zat, umum zerrat ve seyyarat ve nücumu ve sair mevcudatı bütün ahvaliyle tedbir-i rububiyetinde çeviriyor, idare ediyor deniliyor. Böyle hadsiz acib büyük meseleye nasıl inanılabilir? Nasıl kalbe yerleşir? Nasıl fikir kabul edebilir?” der. Acz-i insanî noktasında bir hiss-i inkârî uyandırıyor.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The Answer:''' The way to silence this wile of Satan’s is “God is Most Great!” And its true answer is “God is Most Great!” Yes, the reason “God is Most Great!” is the most frequently repeated of all the marks of Islam is to eliminate this wile. For it is through  the light of “God is Most Great!” that man’s impotence and lack of power, weakness and lack of strength, and narrow thought see such infinitely vast truths and affirm them. It is through the strength of “God is Most Great!” that man sustains those truths, and situates them within the sphere of “God is Most Great!” And he says to his heart which starts to doubt:
'''Elcevap:''' Şeytanın bu desisesini susturan sır: “Allahu ekber”dir. Ve cevab-ı hakikisi de “Allahu ekber”dir. Evet “Allahu ekber”in ziyade kesretle şeair-i İslâmiyede tekrarı, bu desiseyi mahvetmek içindir. Çünkü insanın âciz kuvveti ve zayıf kudreti ve dar fikri, böyle hadsiz büyük hakikatleri “Allahu ekber” nuruyla görüp tasdik ediyor ve “Allahu ekber” kuvvetiyle o hakikatleri taşıyor ve “Allahu ekber” dairesinde yerleştiriyor ve vesveseye düşen kalbine diyor ki: Bu kâinatın gayet muntazamca tedbir ve tedviri bilmüşahede görünüyor. Bunda '''iki yol''' var:
It is self-evident that the universe is administered and directed in most orderly fashion. There are two ways in which this may occur:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The First Way:''' It is possible that  despite its  wondrous immensity, such an astonishing work comes about through wondrous art in a wondrous way. So this first way is that the universe exists through the dominicality, will, and power of a Single and  Eternally Besought  One, to  whose existence are witnesses to the number of beings, indeed, of minute particles.
'''Birinci yol:''' Mümkündür fakat gayet azîmdir ve hârikadır. Zaten böyle hârika bir eser, bir hârika sanat ile çok acib bir yol ile olur. O yol ise mevcudat belki zerrat adedince vücudunun şahitleri bulunan bir Zat-ı Ehad ve Samed’in rububiyetiyle ve irade ve kudretiyle olmasıdır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''The Second Way:''' This is the way of unbelief and associating partners with God, which is in no way possible and is so difficult as to be impossible and is in no  respect reasonable. For as is proved decisively in many parts of the Risale-i Nur such as the Twentieth Letter and Twenty-Second Word, there would have to be present in all the beings in the universe and even in every single particle absolute divinity and all-encompassing knowledge and infinite power so that the total order and regularity, the  sensitive balance and distinction, and the perfect, adorned embroideries of art to be observed in beings could come into existence.
'''İkinci yol:''' Hiçbir cihet-i imkânı olmayan ve imtina derecesinde müşkülatlı ve hiçbir cihette makul olmayan şirk ve küfür yoludur. Çünkü Yirminci Mektup ve Yirmi İkinci Söz gibi çok risalelerde gayet kat’î ispat edildiği üzere: O vakit kâinatın her bir mevcudunda ve hattâ her bir zerresinde bir uluhiyet-i mutlaka ve bir ilm-i muhit ve hadsiz bir kudret bulunmak lâzım geliyor. Tâ ki mevcudatta bilmüşahede görünen nihayet derecede nizam ve intizam ve gayet hassas mizan ve imtiyaz ile mükemmel ve müzeyyen olan nukuş-u sanat vücud bulabilsin.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''In Short:'''  If there were no immense and  tremendous dominicality, which is completely appropriate and fitting, it would necessitate following a way that is in every respect unreasonable and precluded. Even Satan cannot propose fleeing from such necessary immensity, and suggest accepting impossibility.
Elhasıl, eğer tam lâyık ve tam yerinde olan azametli ve kibriyalı rububiyet olmazsa, o vakit her cihetçe gayr-ı makul ve mümteni bir yol takip etmek lâzım gelecek. Lâyık ve lâzım olan azametten kaçmakla, muhal ve imtinaa girmeyi, şeytan dahi teklif edemez.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="İkinci_Nokta:"></span>
=== İkinci Nokta: ===
===Second Point:===
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Another of Satan’s cunning wiles is to prevent man admitting  his faults in order to close up the way of seeking forgiveness and taking refuge  with God. He also incites the egotism of the human soul, so that the soul defends itself like a lawyer, quite simply acquitting itself of all fault.
Şeytanın mühim bir desisesi: '''İnsana kusurunu itiraf ettirmemektir.''' Tâ ki istiğfar ve istiaze yolunu kapasın. Hem nefs-i insaniyenin enaniyetini tahrik edip tâ ki nefis kendini avukat gibi müdafaa etsin âdeta taksirattan takdis etsin.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Yes, a soul that listens to Satan does not want to see its own faults. Even if it does see them, it explains them away in a hundred ways. According to the saying: “The eye of contentment is blind to faults,”(*<ref>*Ibn ‘Asakir, Tarikh Dimashq, xxxiii, 219; xxxvi, 319; al-Ghazzali, Ihya ‘Ulum al-Din, iii, 36;al-Qalqashandi, Subh al-A’sha’, ix, 196.</ref>)when a person looks with pleasure on his soul, he does not see its errors. And because he does not see them, he does not admit to them or  seek forgiveness, or seek refuge with God from them, so becomes the plaything of Satan. How can the soul be relied on when a noble prophet like Joseph (UWP) said: “Nor do I absolve my own self [of blame]; the [human] soul is certainly prone to evil, unless my Sustainer do bestow His mercy.”?(12:53)
Evet şeytanı dinleyen bir nefis, kusurunu görmek istemez; görse de yüz tevil ile tevil ettirir. وَ عَي۟نُ الرِّضَا عَن۟ كُلِّ عَي۟بٍ كَلٖيلَةٌ sırrıyla: Nefsine nazar-ı rıza ile baktığı için ayıbını görmez. Ayıbını görmediği için itiraf etmez, istiğfar etmez, istiaze etmez; şeytana maskara olur. Hazret-i Yusuf aleyhisselâm gibi bir Peygamber-i Âlîşan وَمَٓا اُبَرِّئُ نَف۟سٖٓى اِنَّ النَّف۟سَ لَاَمَّارَةٌ بِالسُّٓوءِ اِلَّا مَا رَحِمَ رَبّٖى dediği halde, nasıl nefse itimat edilebilir?
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The person who accuses his soul, sees its faults. And he who admits his faults, seeks forgiveness for them. And he who seeks forgiveness, takes refuge with God. And he who  takes refuge with God, is saved from Satan’s evil. Not to see one’s faults is a greater fault than the first fault. And not to admit to one’s faults is a serious defect. If one sees the fault, it  ceases to be a fault. If one admits it, one becomes worthy of forgiveness.(*<ref>*See, al-Daylami, al-Musnad, v, 199; al-Quda’i, Musnad al-Shihab, ii, 44.</ref>)
Nefsini ittiham eden, kusurunu görür. Kusurunu itiraf eden, istiğfar eder. İstiğfar eden, istiaze eder. İstiaze eden, şeytanın şerrinden kurtulur. Kusurunu görmemek o kusurdan daha büyük bir kusurdur. Ve kusurunu itiraf etmemek, büyük bir noksanlıktır. Ve kusurunu görse o kusur, kusurluktan çıkar; itiraf etse affa müstahak olur.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Üçüncü_Nokta:"></span>
=== Üçüncü Nokta: ===
===Third Point:===
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
A satanic wile corrupting the life of society is this: not to see all the virtues of a believer on account of a single bad point. Those unjust people who heed this wile of Satan are in this way inimical to believers. However, when Almighty God weighs up deeds with absolute justice on the supreme  scales  at  the  Last  Judgement, He  will  judge  in  accordance  with  the predominance of good deeds over evils and vice versa. Seeing that the causes of evil deeds are numerous and  their existence is easy, sometimes He veils numerous bad deeds with a single good deed. That is to say, dealings in this world should be in accordance with divine justice. If a  person’s good points are greater in regard to quality or quantity than his bad points, he is deserving of love and respect. Indeed, one should forgive numerous bad points on account of a single laudable virtue.
İnsanın hayat-ı içtimaiyesini ifsad eden bir desise-i şeytaniye şudur ki: '''Bir mü’minin bir tek seyyiesiyle, bütün hasenatını örter.''' Şeytanın bu desisesini dinleyen insafsızlar, mü’mine adâvet ederler. Halbuki Cenab-ı Hak haşirde adalet-i mutlaka ile mizan-ı ekberinde a’mal-i mükellefîni tarttığı zaman, hasenatı seyyiata galibiyeti, mağlubiyeti noktasında hükmeyler. Hem seyyiatın esbabı çok ve vücudları kolay olduğundan, bazen bir tek hasene ile çok seyyiatını örter. Demek bu dünyada, o adalet-i İlahiye noktasında muamele gerektir. '''Eğer bir adamın iyilikleri fenalıklarına kemiyeten veya keyfiyeten ziyade gelse o adam muhabbete ve hürmete müstahaktır.''' Belki kıymettar bir tek hasene ile çok seyyiatına nazar-ı af ile bakmak lâzımdır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
However, due to the vein of tyranny in his nature, at the promptings of Satan, the person forgets the hundred virtues of others because of a single bad point; he is hostile towards his believing brother, and commits sins. Just as a fly’s wing covering the eye  conceals a mountain, so too, the veil of hatred  makes  man  conceal  virtues  as  great  as  a  mountain  due  to  a  single  evil resembling a fly’s wing; he forgets them, is hostile towards his brother believer, and becomes a tool of corruption in the life of society.
Halbuki insan, fıtratındaki zulüm damarıyla, şeytanın telkiniyle, bir zatın yüz hasenatını bir tek seyyie yüzünden unutur, mü’min kardeşine adâvet eder, günahlara girer. Nasıl bir sinek kanadı göz üstüne bırakılsa bir dağı setreder, göstermez. Öyle de insan garaz damarıyla, sinek kanadı kadar bir seyyie ile dağ gibi hasenatı örter, unutur; mü’min kardeşine adâvet eder, insanların hayat-ı içtimaiyesinde bir fesat âleti olur.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
By means of another wile resembling this one, Satan corrupts the integrity of peoples’ thoughts. He impairs sound judgement concerning the truths of belief and damages integrity and correctness of thought. It is like this:
Şeytanın bu desisesine benzer diğer bir desise ile insanın selâmet-i fikrini ifsad ediyor, hakaik-i imaniyeye karşı sıhhat-i muhakemeyi bozuyor ve istikamet-i fikriyeyi ihlâl ediyor. Şöyle ki:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
He desires to destroy hundreds of evidences proving the truths of belief with a slight hint refuting them. Whereas it is an established principle that “a single proof is superior to a hundred denials.” The statement of a witness proving a claim  is preferable to a hundred people denying it. Consider this truth  by means of the following comparison:
Bir hakikat-i imaniyeye dair yüzer delail-i ispatiyenin hükmünü, nefyine delâlet eden bir emare ile kırmak ister. Halbuki kaide-i mukarreredir ki: “Bir ispat edici, çok nefyedicilere tereccuh ediyor.” Bir davaya müsbit bir şahidin hükmü, yüz nâfîlere râcih olur. Bu hakikate bu temsil ile bak. Şöyle ki:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
There is a palace with a hundred doors all closed. If one of its doors is opened, the palace may be entered and all the doors opened. If all the doors are open and one or two are closed, it may not be said that the palace cannot not be entered.
Bir saray, yüzer kapalı kapıları var. Bir tek kapı açılmasıyla o saraya girilebilir, öteki kapılar da açılır. Eğer bütün kapılar açık olsa, bir iki tanesi kapansa o saraya girilemeyeceği söylenemez.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Thus, the truths of belief are the palace. Each evidence is a key; it proves the truths and opens a door. If one of the doors remains closed, the truths of belief cannot be abandoned and  denied. Satan however, in consequence of certain things or by means of heedlessness or ignorance, points out a door that has remained closed, thus causing a person to disregard  all  the positive evidences. He deceives  the person, saying: “See, this palace cannot be entered.  Perhaps it isn’t a palace and perhaps there’s nothing inside it.”
İşte hakaik-i imaniye o saraydır. Her bir delil, bir anahtardır, ispat ediyor, kapıyı açıyor. Bir tek kapının kapalı kalmasıyla o hakaik-i imaniyeden vazgeçilmez ve inkâr edilemez. Şeytan ise bazı esbaba binaen ya gaflet veya cehalet vasıtasıyla kapalı kalmış olan bir kapıyı gösterir, ispat edici bütün delilleri nazardan ıskat ediyor. “İşte bu saraya girilmez, belki saray değildir, içinde bir şey yoktur.” der kandırır.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
O wretched man afflicted by Satan and his wiles! If you want the life of religion and of society and personal life all to be healthy, and if you want integrity of thought, a sound view, and a sincere heart, weigh up your actions and thoughts on the scales of the incontestable matters of the Qur’an and the balance of the Prophet’s (UWBP) practices. Always take the Qur’an and the practices as your guide. Say: “I take refuge with God from Satan the Accursed,” and seek refuge with God Almighty!
'''İşte ey şeytanın desiselerine müptela olan bîçare insan! Hayat-ı diniye, hayat-ı şahsiye ve hayat-ı içtimaiyenin selâmetini dilersen ve sıhhat-i fikir ve istikamet-i nazar ve selâmet-i kalp istersen; muhkemat-ı Kur’aniyenin mizanlarıyla ve sünnet-i seniyenin terazileriyle a’mal ve hatıratını tart ve Kur’an’ı ve sünnet-i seniyeyi daima rehber yap ve''' '''اَعُوذُ بِاللّٰهِ مِنَ الشَّي۟طَانِ الرَّجٖيمِ''' '''de, Cenab-ı Hakk’a ilticada bulun.'''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
The above thirteen Indications are thirteen keys. Use them to open the door of the fortified stronghold of the Sura,
İşte bu on üç işaret, on üç anahtardır. Kur’an-ı Mu’cizü’l-Beyan’ın en âhirki suresi ve اَعُوذُ بِاللّٰهِ مِنَ الشَّي۟طَانِ الرَّجٖيمِ in mufassalı ve madeni olan
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Say: I seek refuge with the Lord and Cherisher of mankind * The Ruler of mankind
اَس۟تَعٖيذُ بِاللّٰهِ بِس۟مِ اللّٰهِ الرَّح۟مٰنِ الرَّحٖيمِ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
* The God of mankind * From the mischief of the Whisperer [of evil], who  withdraws [after his whisper]–  * [The same] who whispers into the hearts of mankind–  * Among jinns and among men;(114:1-6)
قُل۟ اَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ۝ مَلِكِ النَّاسِ ۝ اِلٰهِ النَّاسِ ۝ مِن۟ شَرِّ ال۟وَس۟وَاسِ ال۟خَنَّاسِ ۝ اَلَّذٖى يُوَس۟وِسُ فٖى صُدُورِ النَّاسِ ۝ مِنَ ال۟جِنَّةِ وَ النَّاسِ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
enter this secure citadel and find safety!
suresinin hısn-ı hasîni ve kale-i metininin kapısını o on üç anahtarla aç, gir, selâmeti bul!
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Glory be unto You! We have no knowledge save that which You have taught us; indeed, You are All-Knowing, All-Wise.(2:32)
سُب۟حَانَكَ لَا عِل۟مَ لَنَٓا اِلَّا مَا عَلَّم۟تَنَٓا اِنَّكَ اَن۟تَ ال۟عَلٖيمُ ال۟حَكٖيمُ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
And say: O My Sustainer, I seek refuge with You from the whisperings of the Evil Ones, * and I seek refuge with you, my Sustainer lest they should come near me.(23:97-8)
رَبِّ اَعُوذُ بِكَ مِن۟ هَمَزَاتِ الشَّيَاطٖينِ ۝ وَاَعُوذُ بِكَ رَبِّ اَن۟ يَح۟ضُرُونِ
</div>






<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
------
------
<center> [[On İkinci Lem'a]] ⇐ [[Lem'alar]] | ⇒ [[On Dördüncü Lem'a]] </center>
<center> [[On İkinci Lem'a/en|The Twelfth Flash]] ⇐ | [[Lem'alar/en|The Flashes]] | ⇒ [[On Dördüncü Lem'a/en|The Fourteenth Flash]] </center>
------
------
</div>