Translations:Yirmi Altıncı Lem'a/53/es: Revizyonlar arasındaki fark

11.00, 6 Mayıs 2024 itibarı ile sayfanın şu anki hâli

İleti hakkında bilgi (katkıda bulun)

Bu iletide belge yok. Bu iletinin nerede veya nasıl kullanıldığını biliyorsanız, bu iletiyi belge ekleyerek diğer çevirmenlere yardımcı olabilirsiniz.

İleti tanımı (Yirmi Altıncı Lem'a)

Altıncı Mektup’ta izah edildiği gibi; o gece ıssız, sessiz, yalnız ağaçların hışırtılarından ve hemhemelerinden gelen hazîn bir sadâ, bir ses rikkatime, ihtiyarlığıma, gurbetime ziyade dokundu. İhtiyarlık bana ihtar etti ki gündüz nasıl şu siyah bir kabre tebeddül etti, dünya siyah kefenini giydi, öyle de senin ömrünün gündüzü de geceye ve dünya gündüzü de berzah gecesine ve hayatın yazı dahi ölümün kış gecesine inkılab edeceğini kalbimin kulağına söyledi. Nefsim bilmecburiye dedi: Evet, ben vatanımdan garib olduğum gibi bu elli sene zarfındaki ömrümde zeval bulan sevdiklerimden ayrı düştüğümden ve arkalarında onlara ağlayarak kaldığımdan bu vatan gurbetinden daha ziyade hazîn ve elîm bir gurbettir. Ve bu gece ve dağın garibane vaziyetindeki hazîn gurbetten daha ziyade hazîn ve elîm bir gurbete yakınlaşıyorum ki bütün dünyadan birden müfarakat zamanı yakınlaştığını ihtiyarlık bana haber veriyor.

Era una noche callada en la que no había ruidos ni susurros excepto un sonido triste que producía el murmullo de los árboles y su tintineo y ello tocó fuertemente mi sensibilidad, mi vejez y mi exilio y me anunció la vejez: Al igual que el día se transforma en esta tumba negra y este mundo viste su negra mortaja, así mismo el día de tu vida se transformará en la noche de la vejez, el día de este mundo en la noche del mundo intermedio, y el verano de la vida en el invierno de la muerte. Así le dijo al oído de mi corazón. Y dijo mi alma forzosamente: En efecto: He sido exiliado de mi patria pero el exilio de haberme separado de mis seres queridos, los que partieron en el tiempo de mi vida transcurrido en estos cincuenta años y el haber quedado después de ellos llorando por ellos, es más triste y doloroso que este exilio de la patria. Y me estoy acercando a otro exilio más triste y doloroso que el triste exilio en el carácter de esta montaña y la noche, un carácter extraño, pues la vejez me hace saber que se acerca el tiempo de la separación de este mundo todo, de una vez.