İçeriğe atla

Onuncu Söz/mk: Revizyonlar arasındaki fark

"Зар не гледаш дека секој одделен цвет и плод во големата и опширна пролет се зачувува, и како сите свитоци што ги содржат неговите специфични активности, се чуваат во ред со сите закони на неговата изградба и модели на формите, зачувани во ограничен бр..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
("Можно ли е пазител и надзорник, којшто одржува ред и редослед на сè што е на небото и на земјата, на сушата и во морето, и влажно и суво, и не остава ни мало ни големо без да го пресмета, можно ли е Тој да не ги одржува и да не ги набљудува делата на човекот..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("Зар не гледаш дека секој одделен цвет и плод во големата и опширна пролет се зачувува, и како сите свитоци што ги содржат неговите специфични активности, се чуваат во ред со сите закони на неговата изградба и модели на формите, зачувани во ограничен бр..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
484. satır: 484. satır:
Потоа, ни прави впечаток дека Пазителот, Носителот на величието, ги зачувува образите на секое нешто чијшто живот истекува со завршувањето на неговите функции и тогаш отпатува од видливиот свет – ги задржува во свеста на живите, што премногу личи на Чуваната плоча (Левх-и Махфуз)(<ref>Погледни во фуснотата на Седми аспект.</ref>), и нешто слично на идеални огледала. Тој запишува синтетизирана приказна на секое создание во неговите семиња или ја гравира во неговите плодови, така што му го продолжува животот и го чува во надворешни и внатрешни огледала. Меморијата на човекот, плодот на дрвото, никулецот, семето, зрното на цветот – сето тоа открива колку е голема сеопфатноста на зачувувањето.
Потоа, ни прави впечаток дека Пазителот, Носителот на величието, ги зачувува образите на секое нешто чијшто живот истекува со завршувањето на неговите функции и тогаш отпатува од видливиот свет – ги задржува во свеста на живите, што премногу личи на Чуваната плоча (Левх-и Махфуз)(<ref>Погледни во фуснотата на Седми аспект.</ref>), и нешто слично на идеални огледала. Тој запишува синтетизирана приказна на секое создание во неговите семиња или ја гравира во неговите плодови, така што му го продолжува животот и го чува во надворешни и внатрешни огледала. Меморијата на човекот, плодот на дрвото, никулецот, семето, зрното на цветот – сето тоа открива колку е голема сеопфатноста на зачувувањето.


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Зар не гледаш дека секој одделен цвет и плод во големата и опширна пролет се зачувува, и како сите свитоци што ги содржат неговите специфични активности, се чуваат во ред со сите закони на неговата изградба и модели на формите, зачувани во ограничен број зрнца? Настапува нова пролет и свитоците се размножуваат во согласност со нивната прецизна и соодветна пресметка. Се раѓа сезона на превирања и изобилство, што се одликува со исклучителен ред и мудрост. Зар тоа не открива колку е силно влијанието на Божјото Складирање и Надзор и колку е моќна нивната сеопфатност?
Görmüyor musun ki koca baharın hep çiçekli, meyveli bütün mevcudatı ve bunların kendilerine göre bütün sahaif-i a’mali ve teşkilatının kanunları ve suretlerinin timsalleri; mahdud bir miktar tohumcuklar içlerinde yazarak muhafaza ediliyor. İkinci bir baharda, onlara göre bir muhasebe içinde sahife-i amellerini neşredip kemal-i intizam ve hikmet ile koca diğer bir bahar âlemini meydana getirmekle hafîziyetin ne derece kuvvetli ihata ile cereyan ettiğini gösteriyor.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Откако зачувувањето достигнува таков степен на совршенство и универзалност во однос на ситни, привремени и вообичаени работи, логично ли е да не бидат зачувани човековите дела кои даваат значајни плодови во невидливиот свет, во задгробниот живот, во светот на духовите и пред апсолутното Божјо господарство? Можно ли е овие дела да бидат поништени и да не се запишат? Не, никако! Аллах е превисоко над сето тоа!
Acaba geçici, âdi, bekasız, ehemmiyetsiz şeylerde böyle muhafaza edilirse âlem-i gaybda, âlem-i âhirette, âlem-i ervahta rububiyet-i âmmede mühim semere veren beşerin amelleri, hıfz içinde gözetilmek suretiyle ehemmiyetle zapt edilmemesi kabil midir? Hayır ve aslâ!
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Да, од изјавата на таков јасен начин на овој Божји атрибут – Надзорништвото, сфаќаме дека Владетелот на сите созданија посветува исклучително внимание за регистрирањето и запомнувањето на секое нешто, за контролирањето на сè што произлегува во Неговото царство. Тој одвојува максимално внимание на вршењето на Своето владеење и покажува восхитувачка заинтересираност за одржувањето на Своето господарство, така што снима или наредува да се сними и најмалата случка и најситната активност, зачувувајќи во многубројни документи сè што се случува во Неговото владеење.
Evet, şu hafîziyetin bu surette tecellisinden anlaşılıyor ki şu mevcudatın Mâlik’i, mülkünde cereyan eden her şeyin inzibatına büyük bir ihtimamı var. Hem hâkimiyet vazifesinde nihayet derecede dikkat eder. Hem rububiyet-i saltanatında gayet ihtimamı gözetir. O derece ki en küçük bir hâdiseyi, en ufak bir hizmeti yazar, yazdırır. Mülkünde cereyan eden her şeyin suretini müteaddid şeylerde hıfzeder.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Оваа маргинална обемна и прецизна меморија сугерира дека без сомнение архивите ќе бидат отворени за да се побара баланс за делата, и особено за стореното од човекот – тоа почесно и ценето создание, чијашто природа е надарена со високи квалитети. Би требало неговите дела, кои се важни, и неговите постапки, кои се значајни, да бидат измерени со чувствителна вага, и да бидат подложени на прецизен баланс. Свитоците со неговите дела неизбежно ќе бидат извадени.
Şu hafîziyet işaret eder ki ehemmiyetli bir muhasebe-i a’mal defteri açılacak ve bilhassa mahiyetçe en büyük en mükerrem en müşerref bir mahluk olan insanın büyük olan amelleri, mühim olan fiilleri; mühim bir hesap ve mizana girecek, sahife-i amelleri neşredilecek.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Што мислиш, логично ли е да се прифати дека овој човек ќе биде изоставен штом е почестен со Божјото намесништво, натоварен со Врховната Одговорност (ал-Аманат ал-Ќубра), и е издигнат до рамништето на раководител и сведок за сите созданија преку неговата интервенција во богослужбените дела на поголемиот дел од нив и неговите богопохвали преку прогласувањето на единството меѓу разновидноста од созданија и засведочувањето на сеопфатното Господарство. Можно ли е овој човек да биде оставен да оди во гроб, за да спие во спокој, без да го разбудат, за да го прашаат за неговите мали и големи дела, без да го поведат кон Собирот, за да се произнесе за него и да не му се суди во Врховниот суд? Не, никако! Аллах е превисоко над сето тоа!
Acaba hiç kabil midir ki insan, hilafet ve emanetle mükerrem olsun, rububiyetin külliyat-ı şuununa şahit olarak kesret dairelerinde, vahdaniyet-i İlahiyenin dellâllığını ilan etmekle, ekser mevcudatın tesbihat ve ibadetlerine müdahale edip zabitlik ve müşahitlik derecesine çıksın da sonra kabre gidip rahatla yatsın ve uyandırılmasın? Küçük büyük her amellerinden sual edilmesin? Mahşere gidip mahkeme-i kübrayı görmesin? Hayır ve aslâ!
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">