İçeriğe atla

Otuz İkinci Söz/fa: Revizyonlar arasındaki fark

"آری، هر یک از ما معجزه قدرت واحد احد و میوه شکیل شجره خلقت و برهان نورانیِ وحدانیت و منزلی و طیّاره‏‏یی و مسجدی برای هر کدام از فرشتگان و چراغی و خورشیدی برای عوالم بالا، و شاهدی بر سلطنت ربوبیت و زینتی و کاخی و گلی برای فضای عالم و ماهیِ دریای بیکران و چ..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
("مدعی بازمی گردد و با زبان فرعونی فلسفه می‏گوید: «حال که مالک و صاحب خویش نیستی حتماً خدمتکار هستی، پس به نام اسباب، از آن منی.»" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("آری، هر یک از ما معجزه قدرت واحد احد و میوه شکیل شجره خلقت و برهان نورانیِ وحدانیت و منزلی و طیّاره‏‏یی و مسجدی برای هر کدام از فرشتگان و چراغی و خورشیدی برای عوالم بالا، و شاهدی بر سلطنت ربوبیت و زینتی و کاخی و گلی برای فضای عالم و ماهیِ دریای بیکران و چ..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
104. satır: 104. satır:
در آن لحظه ستاره‏‏یی از طرف ستارگان دیگر گفت: تو چه قدر نادان و بی‏خرد و احمق و کوری که خاتم وحدت و طغرای احدیت را در چهره ما نمی‏بینی و درک نمی‏کنی. تو اطلاعی از نظامات عالی و قوانین عبودیت ما نداری و ما را فاقد نظم می‏پنداری. ما آفریده و خدمتکار ذاتی هستیم که واحد و احد است و دریای ما یعنی آسمان‏ها، و شجره ما یعنی کائنات، و مسیر ما یعنی فضای لایتناهی عالم را در قبضه تصرف خود دارد. ما شاهدانی نورانی چون رشته لامپ‏هایی هستیم که کمال ربوبیت او را نشان می‏دهیم؛ برهان‏هایی درخشان هستیم که سلطنت ربوبیت او را اعلام می‏داریم. هر یک از طوایف ما خادمانی تابانند که در دایره سلطنت او و در منازلی اعم از عُلوی و سفلی و دنیوی و اخروی و برزخی عظمت سلطنت او را نشان می‏دهند.
در آن لحظه ستاره‏‏یی از طرف ستارگان دیگر گفت: تو چه قدر نادان و بی‏خرد و احمق و کوری که خاتم وحدت و طغرای احدیت را در چهره ما نمی‏بینی و درک نمی‏کنی. تو اطلاعی از نظامات عالی و قوانین عبودیت ما نداری و ما را فاقد نظم می‏پنداری. ما آفریده و خدمتکار ذاتی هستیم که واحد و احد است و دریای ما یعنی آسمان‏ها، و شجره ما یعنی کائنات، و مسیر ما یعنی فضای لایتناهی عالم را در قبضه تصرف خود دارد. ما شاهدانی نورانی چون رشته لامپ‏هایی هستیم که کمال ربوبیت او را نشان می‏دهیم؛ برهان‏هایی درخشان هستیم که سلطنت ربوبیت او را اعلام می‏داریم. هر یک از طوایف ما خادمانی تابانند که در دایره سلطنت او و در منازلی اعم از عُلوی و سفلی و دنیوی و اخروی و برزخی عظمت سلطنت او را نشان می‏دهند.


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
آری، هر یک از ما معجزه قدرت واحد احد و میوه شکیل شجره خلقت و برهان نورانیِ وحدانیت و منزلی و طیّاره‏‏یی و مسجدی برای هر کدام از فرشتگان و چراغی و خورشیدی برای عوالم بالا، و شاهدی بر سلطنت ربوبیت و زینتی و کاخی و گلی برای فضای عالم و ماهیِ دریای بیکران و چشم زیبای آسمان (<ref> ما اشاراتی هستیم که به مصنوعات عجیب حضرت حق نگاه می‏کنیم و دیگران را نیز به تماشای آنان فرا می‏خوانیم، یعنی به نظر می‏رسد سماوات با چشمان بی‏شمار، مخلوقات عجیب الهی را در زمین تماشا می‏کنند. منظور این است که ستارگان نیز مانند فرشتگان آسمان، زمین را که محشر عجایب و غرایب است می‏بینند و ذی شعوران را نیز به تماشا می‏خوانند. </ref>) هستیم و به همین ترتیب در آرامش هیأت مجموعه‏ی ما سکوت، و درحکمت، حرکت، و در حشمت، زینت، و در نظم، حُسن خلقت و در توازن، کمال صنعت مشاهده می‏شود؛ لذا با زبان‏های مختلف وحدت، احدیت، صمدیت، و اوصاف جمال و جلال و کمال صانع ذوالجلالمان را به سراسر کائنات اعلام می‏کنیم؛ تو به این دلیل که خادمانی چون ما در نهایت خلوص، طهارت، اطاعت و سرسپردگی را متهم به تفرقه و پراکندگی، بی‏نظمی، بی‏مسؤولیتی و حتی بی‏صاحب بودن می‏کنی مستحق سیلی هستی!
Evet, her birimiz kudret-i Vâhid-i Ehad’in birer mu’cizesi ve şecere-i hilkatin birer muntazam meyvesi ve vahdaniyetin birer münevver bürhanı ve melâikelerin birer menzili, birer tayyaresi, birer mescidi ve avâlim-i ulviyenin birer lambası, birer güneşi ve saltanat-ı rububiyetin birer şahidi ve feza-yı âlemin birer ziyneti, birer kasrı, birer çiçeği ve sema denizinin birer nurani balığı ve gökyüzünün birer güzel gözü (Hâşiye-1<ref>'''Hâşiye-1''': Cenab-ı Hakk’ın acayib-i masnuatına bakıp, temaşa edip ve ettiren işaretleriz. Yani semavat, hadsiz gözlerle zemindeki acayib-i sanat-ı İlahiyeyi temaşa eder gibi görünüyor. Semanın melâikeleri gibi yıldızlar dahi mahşer-i acayip ve garaib olan arza bakıyorlar ve zîşuurları dikkatle baktırıyorlar, demektir.</ref>)olduğumuz gibi heyet-i mecmuamızda sükûnet içinde bir sükût ve hikmet içinde bir hareket ve haşmet içinde bir ziynet ve intizam içinde bir hüsn-ü hilkat ve mevzuniyet içinde bir kemal-i sanat bulunduğundan Sâni’-i Zülcelal’imizi, nihayetsiz diller ile vahdetini, ehadiyetini, samediyetini ve evsaf-ı cemal ve celal ve kemalini bütün kâinata ilan ettiğimiz halde, bizim gibi nihayet derecede safi, temiz, mutî, musahhar hizmetkârları, karmakarışıklık ve intizamsızlık ve vazifesizlik hattâ sahipsizlik ile ittiham ettiğinden tokada müstahaksın.” der. O müddeînin yüzüne recm-i şeytan gibi bir yıldız öyle bir tokat vurur ki yıldızlardan tâ cehennemin dibine onu atar. Ve beraberinde olan tabiatı (Hâşiye-2<ref>'''Hâşiye-2:''' Fakat sukuttan sonra tabiat tövbe etti. Hakiki vazifesi, tesir ve fiil olmadığını, belki kabul ve infial olduğunu anladı. Ve kendisi kader-i İlahînin bir nevi defteri –fakat tebeddül ve tagayyüre kabil bir defteri– ve kudret-i Rabbaniyenin bir nevi programı ve Kadîr-i zülcelal’in bir nevi fıtrî şeriatı ve bir nevi mecmua-i kavanini olduğunu bildi. Kemal-i acz ve inkıyad ile vazife-i ubudiyetini takındı. Ve fıtrat-ı İlahiye ve sanat-ı Rabbaniye ismini aldı. </ref>) evham derelerine ve tesadüfü adem kuyusuna ve şerikleri, imtina ve muhaliyet zulümatına ve din aleyhindeki felsefeyi, esfel-i safilînin dibine atar. Bütün yıldızlarla beraber o yıldız لَو۟ كَانَ فٖيهِمَٓا اٰلِهَةٌ اِلَّا اللّٰهُ لَفَسَدَتَا   ferman-ı kudsîsini okuyorlar. Ve “Sinek kanadından tut tâ semavat kandillerine kadar, bir sinek kanadı kadar şerike yer yoktur ki parmak karıştırsın.” diye ilan ederler.
 
</div>
در این میان ستاره‏‏یی چون رجم شیطان سیلی محکمی بر چهره مدعی فرود آورد، طوری که او را رهسپار جهنم نمود.  
 
و طبیعت همراهش را (<ref> لیکن طبیعت پس از سقوط، توبه کرد. دانست که وظیفه اصلی‏اش قبول و انفعال است نه اثر گذاری و فعل. دانست که برای قدر الهی به مثابه دفتر است – البته دفتری متناسب با تغییر و تبدُّل – و برای قدرت ربانی نوعی طرح و برنامه، و برای قدیر ذوالجلال نوعی شریعت فطری و نوعی مجموعه قوانین. با کمال عجز و انقیاد به وظیفه عبودیتش پرداخت و «فطرت الهی» و «صُنع ربانی» نام گرفت.</ref>) راهی پرتگاه‏های اوهام کرد، و تصادف را درون چاه عدم، و شریک‏ها را به ظلمات محال بودن و امتناع، و فلسفه‏یی را که علیه دین بود به اعماق اسفل السافلین انداخت.
 
ستاره مذکور همراه ستارگان دیگر فرمان قدسی:
 
لَو۟ كَانَ فٖيهِمَٓا اٰلِهَةٌ اِلَّا اللّٰهُ لَفَسَدَتَا(<ref>اگر در آسمان‏ها و زمین، غیر از یزدان، معبودها و خدایانی می‏بودند و (امور جهان را می‏چرخاندند) قطعاً آسمان‏ها و زمین تباه می‏گردید. (انبیا: 22).</ref>) را سر دادند و اعلام کردند از بال پشه‏‏یی تا ستارگان آسمان، حتی به اندازه پر پشه‏‏یی جایی برای شرک نیست و کسی نمی‏تواند دخالتی داشته باشد.


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">