İçeriğe atla

Otuz İkinci Söz/fa: Revizyonlar arasındaki fark

"مدعی بعد از آن که این بار هم مأیوس شد، با بدن یک انسان مواجه گردید. باز هم براساس زبان ابلهانه فلسفه و طبیعت کور طبق قول طبیعیون می‏گوید: «من مالک تو هستم، من تو را به وجود آورده‏ام یا سهمی در وجود تو دارم.»" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
("مدعی طبق قول مادیون گفت: «پس مالک خود باش؛ چرا به حساب دیگران کار می‏کنی؟»" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
("مدعی بعد از آن که این بار هم مأیوس شد، با بدن یک انسان مواجه گردید. باز هم براساس زبان ابلهانه فلسفه و طبیعت کور طبق قول طبیعیون می‏گوید: «من مالک تو هستم، من تو را به وجود آورده‏ام یا سهمی در وجود تو دارم.»" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
48. satır: 48. satır:
آن گاه مدعی که نتوانسته بود او را فریب دهد از آن جا می‏رود و با منزلگاه‏های کوچکی که در بدن، سلول نامیده می‏شوند مواجه می‏شود. با زبان طبیعت و فلسفه می‏گوید: «نتوانستم ذره و گلبول را مجاب کنم. امیدوارم تو سخنم را درک کنی، زیرا تو مانند منزلی بسیار کوچک از چند چیز ساخته شده یی. من قادر به ایجاد تو هستم. مُلک حقیقی و مصنوع من شو.»
آن گاه مدعی که نتوانسته بود او را فریب دهد از آن جا می‏رود و با منزلگاه‏های کوچکی که در بدن، سلول نامیده می‏شوند مواجه می‏شود. با زبان طبیعت و فلسفه می‏گوید: «نتوانستم ذره و گلبول را مجاب کنم. امیدوارم تو سخنم را درک کنی، زیرا تو مانند منزلی بسیار کوچک از چند چیز ساخته شده یی. من قادر به ایجاد تو هستم. مُلک حقیقی و مصنوع من شو.»


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
سلول به زبان حکمت و حقیقت پاسخ می‏دهد:
O hüceyre ona cevaben, hikmet ve hakikat lisanıyla der ki: “Ben çendan küçücük bir şeyim. Fakat pek büyük vazifelerim, pek ince münasebetlerim ve bedenin bütün hüceyratına ve heyet-i mecmuasına bağlı alâkalarım var. Ezcümle, evride ve şerayin damarlarına ve hassase ve muharrike âsablarına ve cazibe, dâfia, müvellide, musavvire gibi kuvvelere karşı derin ve mükemmel vazifelerim var. Eğer bütün bedeni, bütün damar ve âsab ve kuvveleri teşkil ve tanzim ve istihdam edecek bir kudret ve ilim sende varsa ve benim emsalim ve sanatça ve keyfiyetçe birbirimizin kardeşi olan bütün hüceyrat-ı bedeniyeye tasarruf edecek nâfiz bir kudret, şâmil bir hikmet, sende varsa göster, sonra ben seni yapabilirim diye dava et. Yoksa haydi git! Küreyvat-ı hamra, bana erzak getiriyorlar. Küreyvat-ı beyza da bana hücum eden hastalıklara mukabele ediyorlar. İşim var, beni meşgul etme. Hem senin gibi âciz, camid, sağır, kör bir şey, bize hiçbir cihetle karışamaz. Çünkü bizde o derece ince ve nazik ve mükemmel bir intizam (Hâşiye<ref>'''Hâşiye:''' Sâni’-i Hakîm, beden-i insanı gayet muntazam bir şehir hükmünde halk etmiştir. <br> Damarların bir kısmı, telgraf ve telefon vazifesini görür. Bir kısmı da çeşmelerin boruları hükmünde, âb-ı hayat olan kanın cevelanına medardırlar. <br>
Kan ise içinde iki kısım küreyvat halk edilmiş. Bir kısmı küreyvat-ı hamra tabir edilir ki bedenin hüceyrelerine erzak dağıtıyor ve bir kanun-u İlahî ile hüceyrelere erzak yetiştiriyor (tüccar ve erzak memurları gibi). Diğer kısmı küreyvat-ı beyzadırlar ki ötekilere nisbeten ekalliyettedirler. Vazifeleri, hastalık gibi düşmanlara karşı asker gibi müdafaadır ki ne vakit müdafaaya girseler Mevlevî gibi iki hareket-i devriye ile süratli bir vaziyet-i acibe alırlar. <br> Kanın heyet-i mecmuası ise iki vazife-i umumiyesi var: Biri, bedendeki hüceyratın tahribatını tamir etmek. Diğeri, hüceyratın enkazlarını toplayıp, bedeni temizlemektir. <br> Evride ve şerayin namında iki kısım damarlar var ki biri safi kanı getirir, dağıtır, safi kanın mecralarıdır. Diğer kısmı enkazı toplayan bulanık kanın mecrasıdır ki şu ikinci ise kanı “Ree” denilen nefesin geldiği yere getirirler. <br> Sâni’-i Hakîm, havada iki unsur halk etmiştir. Biri azot, biri müvellidü’l-humuza. Müvellidü’l-humuza ise nefes içinde kana temas ettiği vakit, kanı telvis eden karbon unsur-u kesifini kehribar gibi kendine çeker. İkisi imtizaç eder. Buharî hâmız-ı karbon denilen semli havaî bir maddeye inkılab ettirir. Hem hararet-i gariziyeyi temin eder hem kanı tasfiye eder. Çünkü Sâni’-i Hakîm, fenn-i kimyada aşk-ı kimyevî tabir edi- len bir münasebet-i şedideyi müvellidü’l-humuza ile karbona vermiş ki o iki unsur birbirine yakın olduğu vakit, o kanun-u İlahî ile o iki unsur imtizaç ederler. Fennen sabittir ki imtizaçtan hararet hasıl olur. Çünkü imtizaç, bir nevi ihtiraktır. <br> Şu sırrın hikmeti şudur ki: O iki unsurun her birisinin zerrelerinin ayrı ayrı hareket- leri var. İmtizaç vaktinde her iki zerre, yani onun zerresi bunun zerresiyle imtizaç eder, bir tek hareketle hareket eder. Bir hareket muallak kalır. Çünkü imtizaçtan evvel iki hareket idi şimdi iki zerre bir oldu, her iki zerre bir zerre hükmünde bir hareket aldı. Diğer hareket, Sâni’-i Hakîm’in bir kanunu ile hararete inkılab eder. zaten “Hareket, harareti tevlid eder.” bir kanun-u mukarreredir. İşte bu sırra binaen beden-i insanî- deki hararet-i gariziye, bu imtizac-ı kimyeviye ile temin edildiği gibi kandaki karbon alındığı için kan dahi safi olur. <br> İşte nefes dâhile girdiği vakit, vücudun hem âb-ı hayatını temizliyor hem nâr-ı hayatı iş’al ediyor. Çıktığı vakit ağızda mu’cizat-ı kudret-i İlahiye olan kelime meyvelerini veriyor. <br> فَسُبْحَانَ مَنْ تَحَيَّرَ فِي صُنْعِهِ الْعُقُولُ</ref>)var ki eğer bize hükmeden bir Hakîm-i Mutlak ve Kadîr-i Mutlak ve Alîm-i Mutlak olmazsa intizamımız bozulur, nizamımız karışır.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
من گرچه موجود بسیار کوچکی هستم، اما از وظایف بسیار بزرگ و مناسبات بسیار ظریفی برخوردارم. ارتباطاتی با هیأت جامع و همه سلول‏های بدن دارم. از جمله در ارتباط با شراین و شاهرگ‏ها، عصب‏های محرکه و حساس، قوای جاذبه، دافعه، مولده و مصوِّره در بدن وظایف عمیق و مهمی بر عهده دارم، اگر قدرت و علمی داری که می‏توانی کل بدن، همه رگ‏ها و عصب‏ها و قوا را به وجود آورده، کار تنظیم‏شان را تدبیر نموده و آن‏ها را به کار بگیری؛ و اگر از چنان حکمت فراگیر و قدرت نافذی برخوردار هستی که بتوانی در من و همه سلول‏های بدن که از نظر صُنع و کیفیت مشابه هم هستیم، تصرفی کنی، آن را نشان بده! در آن صورت است که می‏توانی ادعا کنی من قادر به ایجاد تو هستم؛ وگرنه از این جا دور شو! گلبول‏های سرخ برای من غذا می‏آورند و گلبول‏های سفید نیز با امراضی که به من حمله ور می‏شوند مقابله می‏کنند. کارهای زیادی دارم، مرا مشغول مکن!
Sonra o müddeî, onda da meyus oldu. Bir '''insanın bedenine''' rast gelir. Yine kör tabiat ve serseri felsefe lisanıyla (tabiiyyunun dedikleri gibi) der ki: “Sen benimsin, seni yapan benim. Veya sende hissem var.
 
</div>
در ضمن کسی چون تو عاجز و بی‏جان و ناشنوا و نابینا به هیچ وجه قادر به دخالت در این امور نیست، زیرا ما از چنان نظم دقیق و ظریف و کاملی (<ref> صانع حکیم بدن انسان را هم‏چون شهری در غایت نظم و ترتیب آفریده است. قسمی از رگ‏ها در بدن نقش تلفن و تلگراف را ایفا می‏کنند. قسم دیگری از آن‏ها در حکم لوله‏های آب اند و مدار انتقال خون که برای بدن چون آب حیات است می‏شوند. در خون نیز دو نوع گلبول خلق شده است: یک نوع آن را گلبول سرخ می‏نامند که با قانونی الهی ارزاق را به سلول‏ها می‏رسانند. (مانند بازرگانان و مأموران توزیع ارزاق) نوع دیگر، گلبول‏های سفید هستند که نسبت به دیگرگلبول‏ها در اقلیت می‏باشند. وظیفه آن‏ها این است که در مواجه با بیماری‏ها هم‏چون سرباز مقابله کنند. وقتی وارد عمل می‏شوند مانند درویش مولوی با دو حرکت دَوَرانی به سرعت وضع عجیبی به خود می‏گیرند. مجموعه خون نیز دو وظیفه عمومی دارد: نخست بازسازی سلول‏هاست و دومی جمع آوری سلول‏های از کار افتاده و پاک سازی بدن. دو نوع رگ به نام‏های شاه رگ و شریان هست که یکی از آن‏ها خون صاف را منتقل می‏کند و در واقع مجرای آن است، دیگری مجرای خون آلوده‏‏یی‏ست که ناخالصی‏ها را جمع می‏کند. نوع دوم خون را به شُش‏ها یعنی مرکز تنفس می‏رساند. صانع حکیم دو عنصر خلق کرده و در هوا قرار داده است، ازت و اکسیژن. وقتی هنگام تنفس اکسیژن با خون تماس پیدا می‏کند کربن را که موجب آلودگی خون می‏شود چون کهربا به سوی خود جذب می‏کند، آن دو با هم ترکیب شده و به ماده‏‏یی زهرآگین به نام دی اکسید کربن که حالتی بخار مانند دارد تبدیل می‏شوند. این حالت هم حرارت غریزی را تأمین می‏کند و هم موجب تصفیه خون می‏شود، زیرا صانع حکیم مناسبت شدیدی را که در کیمیا «عشق کیمیاوی» نامیده می‏شود، به اکسیژن و کربن عطا کرده است؛ لذا این دو عنصر هنگام نزدیک شدن به هم براساس قانون الهی مذکور به هم می‏آمیزند. از نظر علمی اثبات شده است که از ترکیب حرارت حاصل می‏شود، زیرا ترکیب و امتزاج نوعی احتراق است. حکمت این مطلب چنین است: ذرات و اتم‏های این دو عنصر هر یک حرکات جداگانه‏‏یی دارند؛ در زمان امتزاج، هر دو اتم یعنی اتمی از این عنصر و اتمی از عنصر دیگر با هم ترکیب می‏شوند، یعنی حرکتی مبتنی بر یک حرکت مطرح است، حرکت دیگر معلق می‏ماند. پیش از امتزاج و ترکیب دو حرکت مطرح بود، اما حالا دو ذرّه تبدیل به یک ذرّه می‏شوند. دو ذرّه حالا دیگر از یک حرکت برخوردار هستند. حرکت دیگر براساس قانون صانع حکیم تبدیل به حرارت می‏شود. اساساً این یک قانون و قاعده است که: «حرارت از حرکت تولید می‏شود.» براساس همین راز است که حرارت غریزی در بدن انسان، با این امتزاج کیمیایی تأمین می‏شود و چون کربن خون اخذ می‏شود، صاف و پاکیزه می‏گردد. این است زمانی که نفس وارد بدن می‏شود هم آب حیات وجود را تمیز می‏کند و هم آتش حیات را شعله ور می‏سازد. وقتی هم که از بدن خارج می‏گردد ثمره‏‏یی چون کلمه را که از معجزات قدرت الهی‏ست نتیجه می‏دهد. فَسُبحَانَ مَن تَحیَّر فِی صُنعِهِ العُقُول!</ref>) برخوردار هستیم که اگر حکیم مطلق، قدیر مطلق و علیم مطلقی نباشد که بر ما حکمرانی کند تمام نظم و ترتیب مان به هم می‏ریزد.
 
مدعی بعد از آن که این بار هم مأیوس شد، با بدن یک انسان مواجه گردید. باز هم براساس زبان ابلهانه فلسفه و طبیعت کور طبق قول طبیعیون می‏گوید: «من مالک تو هستم، من تو را به وجود آورده‏ام یا سهمی در وجود تو دارم.»


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">