İçeriğe atla

Onuncu Söz/fa: Revizyonlar arasındaki fark

"آری، ذاتی که زمین پهناور را که محشر عجایب است، چون حیوانی بسیار ساده می‏میراند، و زنده می‏کند، و آن را گهواره‏‏‏یی آرام و کشتی زیبایی برای انسان و حیوان قرار داده، و خورشید را چراغ نورافشان و گرمابخش این مهمانسرا ساخته، و سیّارات را هواپیمای فرشتگان..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
("کلام دهم" içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
 
("آری، ذاتی که زمین پهناور را که محشر عجایب است، چون حیوانی بسیار ساده می‏میراند، و زنده می‏کند، و آن را گهواره‏‏‏یی آرام و کشتی زیبایی برای انسان و حیوان قرار داده، و خورشید را چراغ نورافشان و گرمابخش این مهمانسرا ساخته، و سیّارات را هواپیمای فرشتگان..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
 
(Aynı kullanıcının aradaki diğer 10 değişikliği gösterilmiyor)
889. satır: 889. satır:
</div>
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
=== حقیقت نهم ===
=== '''DOKUZUNCU HAKİKAT''' ===
''Bab-ı ihya ve imatedir.''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''باب إحیا و إماته'''
''İsm-i Hayy-ı Kayyum’un, Muhyî ve Mümît’in cilvesidir.''
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''و جلوه اسم حیّ قیّوم و مُحیی و مُمیت'''
Hiç mümkün müdür ki: Ölmüş, kurumuş koca arzı ihya eden ve o ihya içinde her biri beşer haşri gibi acib, üç yüz binden ziyade enva-ı mahlukatı haşir ve neşredip kudretini gösteren ve o haşir ve neşir içinde nihayet derecede karışık ve ihtilat içinde, nihayet derecede imtiyaz ve tefrik ile ihata-i ilmiyesini gösteren ve bütün semavî fermanlarıyla beşerin haşrini vaad etmekle bütün ibadının enzarını saadet-i ebediyeye çeviren ve bütün mevcudatı baş başa, omuz omuza, el ele verdirip emir ve iradesi dairesinde döndürüp birbirine yardımcı ve musahhar kılmakla azamet-i rububiyetini gösteren ve beşeri, şecere-i kâinatın en câmi’ ve en nazik ve en nâzenin en nazdar en niyazdar bir meyvesi yaratıp kendine muhatap ittihaz ederek her şeyi ona musahhar kılmakla, insana bu kadar ehemmiyet verdiğini gösteren bir Kadîr-i Rahîm, bir Alîm-i Hakîm, kıyameti getirmesin? Haşri yapmasın ve yapamasın? Beşeri ihya etmesin veya edemesin? Mahkeme-i kübrayı açamasın? Cennet ve cehennemi yaratamasın? Hâşâ ve kellâ!
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
آیا ممکن است ذاتی که زمین بزرگ را پس از مردن و خشک شدن احیا نموده، و در این احیا بیش از سیصد هزار نوع از انواع مخلوقات را که هر یک از آنان هم چون شگفتیِ حشر و نشرِ بشر، شگفت انگیز است، برانگیخته، و بدین گونه قدرتش را نشان داده است، و در این حشرونشر، با تفریق و جدا کردن هر موجودی از موجود دیگر با وجود درهم آمیختگی آن‏ها، گستردگی احاطه‏ی علم خویش را نشان داده، و با وعده حشر و نشر در همه‏ی فرامین آسمانی‏اش، نگاه همه‏ی بندگان را به سوی سعادت ابدی برگردانده است، و موجودات را به گونه‏یی آفریده، که دست به دست، دوش به دوش و پا به پای هم ایستاده‏اند، و با قرار دادن آنان در چارچوب امر و اراده خویش و با ایجاد پیوند دوستی و همکاری در بین همه‏ی موجودات و مطیع کردن آن‏ها برای یک دیگر، عظمت ربوبیّت خود را نشان داده است، و بشر را به صورت جامع‏ترین، لطیف‏ترین، زیبا‏ترین، نازدار‏ترین و نیازمندترین میوه‏ی درخت کاینات آفریده، وهرچیز را مسخّر او کرده، و او را به عنوان مخاطب خود برگزیده، و بدین گونه اهمیت و جایگاه والای انسان را نشان داده است، آیا ممکن است، چنین قدیرِ رحیم و علیمِ حکیمی قیامت را نیاورد، و حشر را برپا ندارد، و بشر را دوباره زنده نکند؟ یا این که از انجام این کار، عاجز و ناتوان باشد؟ و محکمه‏ی کبری را نگشاید، و بهشت و جهنم را خلق نکند؟ حاشا و کلا!
Evet, şu âlemin Mutasarrıf-ı Zîşan’ı, her asırda her senede her günde bu dar, muvakkat rûy-i zeminde haşr-i ekberin ve meydan-ı kıyametin pek çok emsalini ve numunelerini ve işaratını icad ediyor. Ezcümle:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''آری،''' متصرّف ذی‏شأن هستی در این زمین محدود و گذرا، درهرعصر و هرسال و هرروز، مثال‏ها، نمونه‏ها و اشاره‏های زیادی از حشر اکبر و میدان قیامت را ایجاد می‏کند، '''برای مثال:'''
Haşr-i baharîde görüyoruz ki beş altı gün zarfında küçük ve büyük hayvanat ve nebatattan üç yüz binden ziyade envaı haşredip neşrediyor. Bütün ağaçların, otların köklerini ve bir kısım hayvanları aynen ihya edip iade ediyor. Başkalarını ayniyet derecesinde bir misliyet suretinde icad ediyor. Halbuki maddeten farkları pek az olan tohumcuklar o kadar karışmışken, kemal-i imtiyaz ve teşhis ile o kadar sürat ve vüs’at ve suhulet içinde kemal-i intizam ve mizan ile altı gün veya altı hafta zarfında ihya ediliyor. Hiç kabil midir ki bu işleri yapan zata bir şey ağır gelebilsin, semavat ve arzı altı günde halk edemesin, insanı bir sayha ile haşredemesin? Hâşâ!
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
ما در بهار می‏بینیم که ظرف پنج، شش روز بیش از سیصدهزار نوع از انواع حیوانات و نباتات کوچک و بزرگ را حشر و نشر می‏کند، و برخی از حیوانات و ریشه‏های همه‏ی درختان و گیاهان را «عیناً» احیا نموده، و دوباره بر می‏گرداند، و دیگران را هم کاملاً شبیه به عین‏شان ایجاد می‏کند. با آن که بذرها از لحاظ مادّه تفاوت اندکی با یک‏دیگر دارند، و کاملاً آمیخته با هم‏اند، اما با کمال امتیاز و تشخُّص و با سرعت و وسعت و سهولت در ظرف شش روز یا شش هفته با انتظام و سنجش دقیق احیا می‏شوند.
Acaba mu’ciz-nüma bir kâtip bulunsa, hurufları ya bozulmuş veya mahvolmuş üç yüz bin kitabı, tek bir sahifede karıştırmaksızın, galatsız, sehivsiz, noksansız, hepsini beraber, gayet güzel bir surette bir saatte yazarsa; birisi sana dese: “Şu kâtip kendi telif ettiği senin suya düşmüş olan kitabını, yeniden bir dakika zarfında hâfızasından yazacak.” Sen diyebilir misin ki “Yapamaz ve inanmam.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
آیا ممکن است برای ذاتی که قادر به انجام چنین کارهایی‏ست، مشکل باشد و نتواند آسمان‏ها و زمین را در شش روز خلق و انسان را با یک صیحه‏ی آسمانی حشر کند؟! حاشا!
Veyahut bir sultan-ı mu’cizekâr, kendi iktidarını göstermek için veya ibret ve tenezzüh için bir işaretle dağları kaldırır, memleketleri tebdil eder, denizi karaya çevirdiğini gördüğün halde; sonra görsen ki büyük bir taş dereye yuvarlanmış, o zatın kendi ziyafetine davet ettiği misafirlerin yolunu kesmiş, geçemiyorlar. Biri sana dese: “O zat, bir işaretle o taşı, ne kadar büyük olursa olsun kaldıracak veya dağıtacak, misafirlerini yolda bırakmayacak.” Sen desen ki: “Kaldırmaz veya kaldıramaz.”
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
اگر نویسنده‏ی معجزه‏ گری پیدا شود، و سیصد هزار کتابی را که حروف آن پاک شده، یا از بین رفته است، فقط در یک صفحه، بدون برهم زدن و بدون اشتباه و کم وکسری، به صورت بی‏نهایت زیبایی در ظرف یک ساعت بنویسد، و به تو گفته شود، که «این نویسنده میتواند کتاب تو را که در آب افتاده است، وتألیف خود اوست، برای باردیگر و در مدت یک دقیقه از حفظ بنویسد.» آیا میتوانی تردید کنی و بگویی: «خیر، نمی‏تواند، باور نمیکنم!»
Veyahut bir zat bir günde, yeniden büyük bir orduyu teşkil ettiği halde biri dese: “O zat bir boru sesiyle, efradı istirahat için dağılmış olan taburları toplar. Taburlar, nizamı altına girerler.” Sen desen ki: “İnanmam.” Ne kadar divanece hareket ettiğini anlarsın.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
یا این که یک پادشاه معجزه‏گر برای نشان دادن قدرتش یا به خاطر پند و عبرت مردم یا برای تفریح و سرگرمی، با یک اشاره، کوه‏ها را برکند، و شهرها را تغییر دهد، و دریا را به بیابان تبدیل کند، و تو شاهد این صحنه‏ها باشی، و دراین هنگام ببینی که صخره‏ی بزرگی به درّه سقوط نموده، و راه را به روی مهمانان آن پادشاه بسته است، و شخصی آمده، و به تو گوید: «این پادشاه با یک اشاره، سنگ را هرچند بزرگ هم باشد، از سر راه مهمانانش برخواهد داشت، و آن‏ها را در نیمه راه تنها نخواهد گذاشت.» و تو درجواب بگویی:«خیر برنمی‏دارد، یا این که نمی‏تواند بردارد!» چنین پاسخ‏هایی البته حماقت و دیوانگی‏ست.
İşte şu üç temsili fehmettin ise bak: Nakkaş-ı Ezelî, gözümüzün önünde kışın beyaz sahifesini çevirip, bahar ve yaz yeşil yaprağını açıp, rûy-i arzın sahifesinde üç yüz binden ziyade envaı, kudret ve kader kalemiyle ahsen-i suret üzere yazar. Birbiri içinde birbirine karışmaz; beraber yazar, birbirine mani olmaz. Teşkilce, suretçe birbirinden ayrı, hiç şaşırtmaz, yanlış yazmaz.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
یا این که فرمانده‏‏یی بتواند، در یک روز، از نو، همه‏ی افراد یک لشکر بزرگ را گرد هم آورد، و به تو بگویند: «او قادر است، با یک شیپور، سربازان درحال استراحت و پراکنده یک گردان کوچک را جمع کند، و تحت لوای نظامی‏اش قرار دهد.» اما تو بگویی: «من باور نمی‏کنم!» آنگاه خواهی فهمید، که این جواب نشان دیوانگی و حماقت است.
Evet, en büyük bir ağacın ruh programını bir nokta gibi en küçük bir çekirdekte dercedip muhafaza eden Zat-ı Hakîm-i Hafîz, vefat edenlerin ruhlarını nasıl muhafaza eder denilir mi?
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
اگر این سه مثال را درک کرده باشی، بیا و ببین، که نقاش ازلی پیش چشمان ما صفحه‏ی سفید زمستان را ورق میزند، و برگ‏های سبز و خرم بهار و تابستان را می‏گشاید، ودر صفحه‏ی روی زمین، بیش از سیصد هزار نوع از انواع مختلف مخلوقاتش را با قلمِ قدرت و قَدر، به زیباترین صورت ممکن می‏نویسد، که با وجود درهم آمیختگی، بازهم درهم نمی‏آمیزند، و همه را باهم می‏نویسد، و هیچ یک مانع و مزاحم نوشتن دیگری نمی‏شود، و با آن که شکل و صورت هرکدام جدا و متفاوت است، اما هیچ خطا و سهوی رخ نمی‏دهد، و اشتباهی در نوشتن به وجود نمی‏آید.
Ve küre-i arzı bir sapan taşı gibi çeviren Zat-ı Kadîr, âhirete giden misafirlerinin yolunda nasıl bu arzı kaldıracak veya dağıtacak, denilir mi?
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
آری، آیا کسی می‏تواند، در مورد ذات حکیمِ حفیظی که برنامه‏ی روحِ بزرگ‏ترین درخت را درون هسته‏ی کوچکی محافظت نموده است، سؤال کند و بگوید: او چگونه روح مردگان را محافظت می‏کند؟
Hem hiçten, yeniden bütün zîhayatın ordularını, bütün cesetlerinin taburlarında kemal-i intizamla zerratı emr-i كُنْ فَيَكُونُ ile kaydedip yerleştiren, ordular icad eden Zat-ı Zülcelal; tabur-misal cesedin nizamı altına girmekle birbiriyle tanışan zerrat-ı esasiye ve ecza-yı asliyesini bir sayha ile nasıl toplayabilir, denilir mi?
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
آیا می‏توان درمورد ذات قدیری که کره‏ زمین را با سرعت چشمگیری - به سادگی گرداندن قلاب سنگ- در مدارش به گردش درآورده است، این سؤال را مطرح کرد و گفت: او چگونه زمین را از راه مهمانانی که رهسپار آخرت‏اند، برخواهد داشت، و متلاشی خواهد کرد؟!
Hem bu bahar haşrine benzeyen, dünyanın her devrinde, her asrında, hattâ gece gündüzün tebdilinde, hattâ cevv-i havada bulutların icad ve ifnasında haşre numune ve misal ve emare olacak ne kadar nakışlar yaptığını gözünle görüyorsun. Hattâ eğer hayalen bin sene evvel kendini farz etsen, sonra zamanın iki cenahı olan mazi ile müstakbeli birbirine karşılaştırsan; asırlar, günler adedince misal-i haşir ve kıyametin numunelerini göreceksin. Sonra bu kadar numune ve misalleri müşahede ettiğin halde, haşr-i cismanîyi akıldan uzak görüp istib’ad etmekle inkâr etsen, ne kadar divanelik olduğunu sen de anlarsın. Bak, Ferman-ı A’zam, bahsettiğimiz hakikate dair ne diyor:
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
آیا ممکن است، ذات ذوالجلالی که لشکر تمام ذراتِ اجساد را از نیستی، و از نو به وجود آورده، و تمام ذرات اجسادشان را در گردان‏های این لشکر با کمال نظم و با فرمان '''«کُن فَیَکُونُ»''' ثبت نموده و جا داده است و لشکرهای مجهز و بزرگی را پدید آورده است، مورد سؤال واقع شود و گفته شود چگونه می‏تواند ذرّات اساسی و اجزای اصلی باقیمانده از اجسادی را که هم چون یک لشکر یک‏دیگر را شناخته‏اند، و تحت آن نظام درآمده‏اند، با صیحه‏‏یی جمع کند، و گردهم آورد؟
فَانْظُرْ اِلٰٓى آثَارِ رَحْمَتِ اللّٰهِ كَيْفَ يُحْيِي الْاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا اِنَّ ذٰلِكَ لَمُحْيِي الْمَوْتٰى وَهُوَ عَلٰى كُلِّ شَىْءٍ قَد۪يرٌ
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
با چشم خود نقش‏های بسیاری از نمونه‏ها ومثال‏ها وعلایم حشر را - که شبیه حشر بهار است- در هر دوره و عصری، حتی در تبدیل شب و روز، و در به وجود آمدن ابرها سپس زدودن آن‏ها از فضا، مشاهده می‏کنی.
'''Elhasıl:''' Haşre mani hiçbir şey yoktur. Muktezî ise her şeydir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
اگر خود را در هزار سال پیش تصور کنی، سپس گذشته و آینده را که دو بال زمان‏اند، روبه روی هم قرار دهی، آنگاه مثال‏های حشر و نمونه‏های قیامت را به تعداد عصرها و روزها خواهی دید.
Evet, mahşer-i acayip olan şu koca arzı, âdi bir hayvan gibi imate ve ihya eden ve beşer ve hayvana hoş bir beşik, güzel bir gemi yapan ve güneşi onlara şu misafirhanede ışık verici ve ısındırıcı bir lamba eden, seyyaratı meleklerine tayyare yapan bir zatın, bu derece muhteşem ve sermedî rububiyeti ve bu derece muazzam ve muhit hâkimiyeti; elbette yalnız böyle geçici, devamsız, bîkarar, ehemmiyetsiz, mütegayyir, bekasız, nâkıs, tekemmülsüz umûr-u dünya üzerinde kurulmaz ve durmaz.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
اگر با وجود این همه مثال و نمونه، بازهم معاد جسمانی را دور از عقل بدانی، و با استبعاد آن را انکار کنی، بی‏شک خواهی فهمید، که انکار حشر، چه حماقت و نادانی بزرگی‏ست!
Demek, ona şayeste, daimî, berkarar, zevalsiz, muhteşem bir diyar-ı âher var. Başka bâki bir memleketi vardır. Bizi onun için çalıştırır. Oraya davet eder ve oraya nakledeceğine; zâhirden hakikate geçen ve kurb-u huzuruna müşerref olan bütün ervah-ı neyyire ashabı, bütün kulûb-ü münevvere aktabı, bütün ukûl-ü nuraniye erbabı şehadet ediyorlar. Ve bir mükâfat ve mücazat ihzar ettiğini müttefikan haber veriyorlar. Ve mükerreren pek kuvvetli vaad ve pek şiddetli tehdit eder, naklederler.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
ببین! فرمان اعظم (قرآن کریم) در مورد حقیقت مذکور چه می‏فرماید:
Hulfü’l-vaad ise hem zillet hem tezellüldür. Hiçbir cihetle celal ve kudsiyetine yanaşamaz. Hulfü’l-vaîd ise ya aftan, ya aczden gelir. Halbuki küfür; cinayet-i mutlakadır, '''(Hâşiye<ref>'''Hâşiye:''' Evet küfür, mevcudatın kıymetini ıskat ve manasızlıkla ittiham ettiğinden, bütün kâinata karşı bir tahkir ve mevcudat âyinelerinde cilve-i esmayı inkâr olduğundan, bütün esma-i İlahiyeye karşı bir tezyif ve mevcudatın vahdaniyete olan şehadetlerini reddettiğinden, bütün mahlukata karşı bir tekzip olduğundan; istidad-ı insanîyi öyle ifsad eder ki salah ve hayrı kabule liyakati kalmaz. Hem bir zulm-ü azîmdir ki umum mahlukatın ve bütün esma-i İlahiyenin hukukuna bir tecavüzdür.
<br>
İşte şu hukukun muhafazası ve nefs-i kâfir hayra kabiliyetsizliği, küfrün adem-i affını iktiza eder. اِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ şu manayı ifade eder.</ref>)''' affa kabil değil. Kadîr-i Mutlak ise aczden münezzeh ve mukaddestir.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
فَانْظُرْ اِلٰٓى آثَارِ رَحْمَتِ اللّٰهِ كَيْفَ يُحْيِي الْاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا اِنَّ ذٰلِكَ لَمُحْيِي الْمَوْتٰى وَهُوَ عَلٰى كُلِّ شَىْءٍ قَد۪يرٌ(<ref> به آثار (باران یعنی) رحمت الهی بنگر که چگونه زمین را پس از مردنش زنده می‏کند. آن کس (که زمین مرده را این چنین با نزول باران زنده می‏کند) زنده‏ کننده‏ی مردگان (در رستاخیز) است و او بر همه چیز توانا است. (روم: 50). </ref>)
Şahitler, muhbirler ise mesleklerinde, meşreplerinde, mezheplerinde muhtelif oldukları halde, kemal-i ittifak ile şu meselenin esasında müttehiddirler. Kesretçe tevatür derecesindedirler, keyfiyetçe icma kuvvetindedirler. Mevkice her biri nev-i beşerin bir yıldızı, bir taifenin gözü, bir milletin azizidirler. Ehemmiyetçe şu meselede hem ehl-i ihtisas hem ehl-i ispattırlar. Halbuki bir fende veya bir sanatta iki ehl-i ihtisas, binler başkalardan müreccahtırlar ve ihbarda iki müsbit, binler nâfîlere tercih edilir. Mesela, ramazan hilâlinin sübutunu ihbar eden iki adam, binler münkirlerin inkârlarını hiçe atarlar.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
'''نتیجه:''' هیچ چیز مانع وقوع حشر نمی‏شود، بلکه همه چیز مقتضی و خواستار آن‏اند.
'''Elhasıl,''' dünyada bundan daha doğru bir haber, daha sağlam bir dava, daha zâhir bir hakikat olamaz.
</div>


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
آری، ذاتی که زمین پهناور را که محشر عجایب است، چون حیوانی بسیار ساده می‏میراند، و زنده می‏کند، و آن را گهواره‏‏‏یی آرام و کشتی زیبایی برای انسان و حیوان قرار داده، و خورشید را چراغ نورافشان و گرمابخش این مهمانسرا ساخته، و سیّارات را هواپیمای فرشتگانش قرار داده است، بی‏شک، چنین ربوبیّت شکوهمند و سرمدی و چنین حاکمیت معظّم و محیط را فقط بر پایه‏ی امور این دنیای زودگذر، بی‏دوام، بی‏قرار، بی‏اهمیت، متغیر، بی‏بقا و ناقص، بنا و منحصر نخواهد کرد.
Demek, şüphesiz dünya bir mezraadır. Mahşer ise bir beyderdir, harmandır. Cennet, cehennem ise birer mahzendir.
 
</div>
حتماً دیاری در آخرت وجود دارد، که دایمی، برقرار، بی‏زوال و شکوهمند است، البته شایسته‏ی اوست؛ و مملکتی باقی و ماندگار دارد، که ما را به خاطر آن، به کار و تلاش وا می‏دارد و به آن سو فرا می‏خواند، وما را به آن جا منتقل می‏سازد، و بر این امر، همه‏ی برگزیدگان دارای ارواح نیّره (پیامبران) و همه‏ی اقطاب دارای قلوب منوّره و همه‏ی صاحبان عقول نورانی که از ظاهر به حقیقت نفوذ نموده، و به قُرب وحضور الهی مشرف شده‏اند، گواهی می‏دهند، و به اتفاق، ابلاغ می‏دارند که پروردگار متعال پاداش و کیفری را آماده نموده است، و همواره از وعده‏های مکرر و تهدیدهای شدید او خبر می‏دهند.
 
خلف وعده هرگز نمی‏تواند در جلال قدسی او جایی داشته باشد، زیرا هم ذلّت است، و هم تذلّل. خلف وعده یا از عفو و گذشت ناشی می‏شود یا از عجز و ناتوانی، حال آن که کفر جنایت مطلقی‏ست (<ref> آری، از آن جا که «کفر»، ارزش موجودات را پایین آورده، و آنان را به بی‏معنایی متهم می‏سازد، توهین و تحقیری در حق همه‏ی کاینات است. و از آن جا که جلوه‏های اسماء الهی را در آیینه‏های موجودات انکار می‏کند، تحقیری ست، در برابر همه‏ی اسماء حسنای الهی. و از این لحاظ که شهادت موجودات را بر وحدانیت الهی رد می‏کند، تکذیبی ست، در حق همه‏ی مخلوقات؛ از این رو، استعداد و توانمندی‏های انسان را به گونه‏‏یی فاسد می‏سازد که قدرت پذیرفتن خیر و صلاح را از او سلب میکند؛ علاوه بر این، «کفر» ظلمی عظیم است، چون تجاوزی ست، در حق تمام مخلوقات و همه‏ی اسماء حسنای الهی.<br>پس حفاظت و پاسداری از این حقوق و ناتوان بودن نفس کافر از پذیرفتن خیر، سبب محروم ماندن او از عفو و بخشش می‏شود، و آیه‏ی اِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ نیز همین معنی را می‏رساند.</ref>)، و سزاوار عفو و بخشش نمی‏باشد.
 
قدیر مطلق نیز، از عجز و ناتوانی منزّه و مقدّس است.
 
گواهان و خبردهندگان هم با آن که در مسلک و مشرب و مذهب‏شان اختلاف دارند، اما در اساس این مسأله کاملاً متفق‏اند، و از لحاظ کثرت به درجه‏ی تواتر واز لحاظ کیفیت، به قوّت اجماع رسیده‏اند، و از نظر جایگاه و منزلت هم ستارگان و نوردیده‏ی بشریت هستند، و عزیزان یک ملّت و از حیث اهمیت نیز در این مسأله اهل تشخیص و اهل اثبات‏اند.
می‏دانیم، در علم و صنعت، حکم دو متخصص بر هزاران غیر متخصص ترجیح دارد، و در خبر نیز دو ثابت کننده، بر هزاران نفی کننده ترجیح داده می‏شود، برای مثال: دو نفرکه از ثبوت رؤیت هلال رمضان خبرمی‏دهند، انکار هزاران منکر را نقش برآب می‏سازند.
 
'''نتیجه''' این که در دنیا، خبری راست‏تر، مدعایی محکم‏تر و حقیقتی آشکارتر از این وجود ندارد.
 
'''پس بی‏شک دنیا مزرعه‏‏یی‏ست، محشر نیز خرمن گاه، و جنت و جهنم، هرکدام مخزنی.'''


<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr">