64.622
düzenleme
("Од дел од нив настанале софистите: простувајќи се од разумот, која е исклучиво човечка одлика и спуштајќи се на ниво пониско од животинското, со своето умување дошле до тоа да го негираат постоењето, па дури и постоењето на самите себеси. Тоа се случил..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) |
("'''Одговор:''' Филозофите на кои не им успеало да ги согледаат суштествата во светлината на јасниот Куран, разгледувајќи ги низ призмата на „природата“ и „причината“, дошле до заклучок дека постоењето на тие суштества и поставката на нивното формира..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) |
||
431. satır: | 431. satır: | ||
Од дел од нив настанале софистите: простувајќи се од разумот, која е исклучиво човечка одлика и спуштајќи се на ниво пониско од животинското, со своето умување дошле до тоа да го негираат постоењето, па дури и постоењето на самите себеси. Тоа се случило откако увиделе дека таквото негирање на разумот му е поприкладно, полесно и поздраво да се прифати, отколку да се прифати поставката дека „природата“ и „причините“ се во посед на уздата на создавањето. Затоа овие го негирале и постоењето на самите себеси и сите суштества, та западнале во провалија на апсолутното незнаење. | Од дел од нив настанале софистите: простувајќи се од разумот, која е исклучиво човечка одлика и спуштајќи се на ниво пониско од животинското, со своето умување дошле до тоа да го негираат постоењето, па дури и постоењето на самите себеси. Тоа се случило откако увиделе дека таквото негирање на разумот му е поприкладно, полесно и поздраво да се прифати, отколку да се прифати поставката дека „природата“ и „причините“ се во посед на уздата на создавањето. Затоа овие го негирале и постоењето на самите себеси и сите суштества, та западнале во провалија на апсолутното незнаење. | ||
Додека другиот дел на филозофи гледал на суштествата на начин од кој произлегува дека, доколку нивното изведување во постоење се предаде на „причините“ и „природата“, каков е случајот со следбениците на заблудата, тогаш во изведбата во постоење на едно ситно нешто, како што се, да кажеме, комарец или семка, постои неограничено мноштво на проблеми и во неопходност ја става огромната Сила чии размери умот не може да ги проникне, та биле присилени да го негираат и самиот процес на создавање и да изјават: „Ништо не може да настане од непостоење“. Гледајќи дека и изчезнувањето на нешто е невозможно, утврдиле дека „тоа што постои не може да изчезне“. Едни, значи, замислиле дека збирот на релативни состојби кои се случуваат меѓу процесот на сложување, синтеза и разложување, потекнува од движењето на честичките и стихијата на случајноста! | |||
Види како тие кои за себе тврдат дека се врвен домет на разумот, паѓаат на дното на идиотизам и незнаење, и од ова сфати како заблудата на неверништвото, ова чесно човечко суштество - кога тоа ќе го поништи своето верување - се доведува во положба на потсмевање од страна на сите разумни. | |||
<div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> | <div lang="tr" dir="ltr" class="mw-content-ltr"> |
düzenleme